کوه "اِمي" که کوه "داگوانگ مينگ" نيز ناميده مي شود، در جنوب استان سي چوان در جنوب غرب چين و در ناحيه گذر حوضه سي چوان به فلات چينگ هاي - تبت قرار دارد. قله "وانگ فو" (ده هزار بودا) در اين منطقه 3099 متر از سطح دريا ارتفاع دارد. اين کوه زيبا به عنوان کوه بودايي سحرآميز در چين و جهان شهرت دارد و تلفيق کاملي از چشم انداز زيباي طبيعي و تاريخ و فرهنگ ديرينه است.

اين کوه در ناحيه اي با مناظر طبيعي مختلف قرار گرفته است و انواع موجودات و گياهان در آن يافت مي شود. با توجه به گرمسير بودن منطقه، پوشش جنگلي آن به 87 درصد مي رسد. در اين کوه در مجموع 3200 نوع گياه از 242 خانواده گياه رده بالا ديده مي شود که يک دهم ميزان کل گياهان چين را شامل مي شود. در ميان آن يک صد نوع گياه منحصر به اين کوه هستند. به علاوه در اين کوه بسياري حيوانات کمياب و نادر زيست مي کنند و در کل 2300 نوع گونه حيوان در منطقه مورد شناسايي قرار گرفته است. اين ناحيه براي تحقيقات بيولوژيک در جهان حائز اهميت فراواني است.

 

مجسمه بوداي سنگي له شان یا لشان (Leshan Giant Buddha) در قله "سي لوان" در شرق کوه قرار دارد. ساخت اين اثر در سال 713 ميلادي و در آغاز دوران سلسله تانگ شروع شد و ساخت آن در طول 90 سال انجام گرفت. اين مجسمه در کنار کوه و روبروي رود کنده کاري شده و بزرگترين مجسمه سنگي بودا در جهان است. با توجه به پيکر بزرگ اين مجسمه، مي گويند: "کوه يک بوداي سنگي است و بودا يک کوه است."

بوداي بزرگ به نام مايتريا رو به سمت غرب ساخته شد و ارتفاع آن 71 متر است. حکاکي آن دقيق و خطوط آن بسيار موزون و همچنين نسبت اندام رعايت شده و بسيار پرابهت و باعظمت به نظر مي رسد و نمايانگر هنر و صنعت عالي سلسله تانگ است. در دو طرف جنوب و شمال اين بوداي سنگي 90 جايگاه براي مجسمه هاي سنگي ديگر که همگي در دوران سلسله تانگ ساخته شده است، ديده مي شود.