براي ديدن عکس های طاق بستان در کرمانشاه (اينجا) را کليک کنيد.
طاق بستان مجموعهاي از سنگنگارهها و سنگنبشتههاي دوره ساساني است که در شمال غربي شهر کرمانشاه در غرب ايران واقع شده است. وجود کوه و چشمه در اين مکان، آن را به گردشگاهي روحفزا تبديل نموده که از زمانهاي ديرين تا به امروز مورد توجه بوده است. طاق بستان در زبان بومي (کردي) طاق وه سان گفته ميشود. «سان» به معني سنگ ميباشد و به اين ترتيب طاق بستان طاق سنگي معني ميدهد. اين مجموعه در قرن سوم ميلادي ساخته شده است. شاهان ساساني نخست نواحي اطراف تخت جمشيد را براي تراشيدن تنديسهاي خود برگزيدند، اما از زمان اردشير دوم و شاهان پس از او طاق بستان را انتخاب کردند که در بين راه جاده ابريشم قرار داشت و داراي طبيعتي سرسبز و پرآب بود.
در سمت راست ايوان كوچك، سنگ نگاره اي وجود دارد كه صحنه تاج ستاني اردشير دوم، نهمين شاه ساساني را نشان مي دهد. در اين صحنه، شاه ساساني به حالت ايستاده با صورتي سه ربعي و بدني تمام رخ در مركز صحنه نقش شده كه دست چپ را بر روي قبضه شمشير گذاشته و با دست راست حلقه روبان داري را از اهورا مزدا مي گيرد. شاه ساساني چشماني درشت و ابرواني برجسته دارد. ريش او مجعد و موهاي سرش به صورت انبوه بر روي شانهها آويخته شده است. وي گوشوارهاي بر گوش و گردنبندي در گردن و دستبندي در مچ دارد. گوشواره او به شكل حلقه مدوري است كه گوي كوچكي به آن آويزان است. گردنبند او نيز شامل يك رديف مهره هاي مرواريدي درشت است.
در کناره ورودي طاق بستان ، سنگنگارهاي زيبا از فرشتگان بالدار، درخت زندگي، مجالس شکار گراز و شکار مرغان و ماهيان در مرداب و نقشهاي فيل، اسب و قايق ميباشد که حاکي از مراسم بزم و شادي است. در زير نقش تاجگذاري خسرو پرويز سواري زرهپوش سوار بر اسب قرار دارد. يقين نيست که اين سوار کيست، يا يک رزمجوست يا خسرو پرويز يا پيروز ساساني. اما نشانگر فر و قدرت شاه و ايرانيان است. در اين تصوير شاه در ميان و در سمت راست وي فروهر قرار دارد. برابر آيين ايرانيان باستان هر کس که ميخواست شاه باشد لازم بود داراي شايستگي شاهي و فر کياني (ايزدي) باشد. از نيروي اين فر کياني است که شخص به کمالات روحاني و نفساني آراسته ميگردد و از سوي خداوند براي راهنمايي مردم برگزيده ميشود. در آيين زرتشتيان، هر کس که مورد خشنودي پروردگار باشد خواه پادشاه، خواه پارسا يا خواه دانشمند، داراي فر ايزدي است. نگاره فروهر هميشه در زمان باستان به صورتي که در اينجا نقش شده، نمايان است که در آن فروهر تاجي کنگرهدار بر سر دارد و حلقه فر ايزدي را به شاه ميدهد. لباس شاه و نگاره فروهر تا حدي يکسان است. هر دوي آنها شلواري چيندار به پا دارند که توسط بندي به مچ پايشان چسبيده است. همچنين هر دو داراي کمربند و دستبند هستند. درسمت چپ شاه، ميترا يا مهر، پيامبر باستاني ايران قرار دارد. مسيح از لحاظ تولد و آيينش بسيار شبيه ميتراست. حتي بسياري از آيينهاي مسيحي همان آيينهاي ميتراييسم هستند. تصوير وي در کنار تصوير شاه بيانگر پاک شدن قلب شاه از نفرت و روي آوردن به مهرورزي است که اين مفهوم همواره از ديد ايرانشناسان بيگانه دور مانده است. پيکانهاي نوري از سر ميترا در تمامي سمتها پراکنده شده و هر پيکان نوريست که مهر ميپراکند تا شاه را در بر گيرد. همچنين ميترا شاخهاي از نبات که «برسم» نام دارد در دست دارد که با آن مشغول اجراي آيين زايندگي و کاميابي است. در سترگترين طاق، سه تنديس مشاهده ميشود. شاه در ميان، فروهر در سوي راست وي، که مانند تاجگذاري اردشير دوم است و آناهيتا در سوي چپ شاه. آناهيتا فرشته آبهاست و نمود خرمي و سرسبزي. خسرو پرويز علاقه زيادي به آناهيتا داشت و معبد آناهيتا را در نزديکي کنگاور، شهري در خاور کرمانشاه ساخت و در آنجا دل به مهر شيرين نهاد. کليه تصاوير و نقوش اين برجستگي با مهارت و دقت انجام گرفته و جزئي ترين چيزها با ظرافت درست شده است .
طاق کوچک در ميان سنگ نگاره تاج گذاري اردشير دوم و طاق بزرگ قرار دارد که مراسم تاج گذاري شاهپور دوم و سوم را به تصوير مي کشد، اين طاق داراي دو نقش در بالاي ديواره طاق و دو کتيبه است. اين کتيبهها به خط پهلوي کتيبهاي هستند و داستان نقوش را بيان ميکنند.