رودخانه چائو فرایا که ، با دبی متوسط 880 متر مکعب بر ثانیه ، در تایلند به مادر آب ها مشهور است و در مرکز کشور واقع شده ، از محل اتصال دو رود نان (Nan) در ناخون ساوان (Nakhon sawan) و رود پینگ (Ping) سرچشمه می گیرد و پس از عبور از جلگه های مرکزی ، از میان بانکوک ، به خلیج تایلند می ریزد.

رودخانه چائو فرایا بسیار پر آب و قابل کشتی رانی است و کشتی هایی تا ظرفیت ده هزار تن ، از طریق آن ، به بندر بانکوک که در سی کیلومتری دهانه رودخانه قرار دارد ، رفت و آمد می کنند. رود چائو فرایا به همراه زیر شاخه هایش بزرگترین و آب خیز ترین رود تایلند می باشد که تقریبا  35 درصد زمین های این کشور را به خود اختصاص داده است.

رودخانه تای شین که به موازات این رودخانه جریان دارد، در خلیج تایلند در منطقه ساموت ساکون واقع در 35 کیلومتری غرب بانکوک دیده می شود. کانال های کوچک زیادی از رودخانه چائو فرایا در پایین سد چاینات ، منشعب می شوند. دشت آبرفتی سفلی از این منطقه آغاز می شود.