شيريکي پيچ نامي است که بافندگان عشاير و گاه روستايي به نوعي از گليم مي دهند. اين نوع گليم از دور شبيه قالي است و نقوش پود در بافت تنها اتصال کليه تارها بهم ميباشد بطوريکه پود در اينجا اطلا آشکار نيست، درست مثل قالي که پود آن پيدا نيست و در پشت ريشه ها مخفي است و نقش را ريشه ها بوجود مي آورند. بافت شيريکي پيچ باندازه قالي مشکل و وقت گير است بط وريکه توليد آن از گذشته ي دور، جنبه سنتي و مصرف شخصي و طايفه يي يا محلي داشته و بهيچ وجه جنبه ي تجاري نيافته است و اکنون نيز توان رقابت با قالي را ندارد در حاليکه زحمت بافت آن بنظر برخي از بافندگان حتي بيشتر از قالي است .
دستگاه بافندگي تقريبا همان دستگاه بافت گليم ميباشد که بصورت افقي روي زمين کار گذاشته مي شود. اين دستگاه مرکب از دو تير چوبي موازي هم است که تقريبا به اندازه عرض گليم و کمي بيشتر از هم فاصله دارند. دو تير چوبي ديگر در سر و ته دستگاه عمود بر دو تيغه فوق الذکر کار گذاشته ميشوند چنانکه شکل دستگاه تقريبا مربع مستطيل است و چلههاي شيريکي دو تير واقع در سر و ته دستگاه را دور ميزند. در ميان چله ها و عمود برآنها هم چوبي قرار ميگيرد که چله ها را از زير و روي خود ميگذراند. اين چوب براي عبور پود کار گذاشته شده است و با پائين و بالا رفتن درگيري تار و پود را کامل ميسازد. بر سر تير فوقاني نيز کلافهاي نخ پشمي مورد نياز بافنده قرار گرفته اند.
گره زدن در شيريکي پيچ بر دو نوع است :
اول گره متن است که نخ رنگي از روي دو چله ميگذرد سپس به پشت برگردانده شده از زير رشته اصلي روئي عبور کرده ايجاد گره مينمايد، دومين گره، گره آب دوزي است . در اين گره پود دو بار روي دو چله قرار ميگيرد و خط پهنتري ايجاد مي گردد .
طرح و نقش شيريکي پيچ چندان يکسان نيست و از تنوع کافي برخوردار ميباشد. نقوش متداول بين ايل رايني با ايل افشار و اين دو باطايفه شول متفاوت است هر چند که طرح گلي تقريبا يکي و بسياري نقوش بين کليه ايلات مشترک مي باشد. اين بافته بنا به امکانات فني خود بسياري از اوقات از محدوده نقوش هندسي فراتر ميرود و گاه توازن و هماهنگي را از ترکيب نقوش غير متقارن بدست مياورد.
