كنگر گياهي است كه ارتفاع آن تا 5/1 متر ميرسد. ساقه راست و شياردار دارد و برگهاي آن بزرگ و داراي قطعات نامنظم و دندانهدار است. اين گياه از 400 سال قبل از ميلاد در يونان و رم باستان به صورت خوراكي استفاده مي شد و در قرن 16 به بعد به اروپا راه يافت و به عنوان ماده غذايي در تهيه انواع غذاها مورد استفاده قرار گرفت...
امروزه كنگرفرنگي در اكثر نقاط جهان مورد كشت و بهرهبرداري قرار ميگيرد و حتي محصولات آن به عنوان دارو به بازار راه يافته است. جالب است بدانيد که تمامي قسمتهاي اين سبزي به خصوص ساقه، دانه، ريشه و قسمتهايي از گل به مصرف خوراكي و دارويي ميرسند.
هر 100 گرم كنگر خام، حاوي 71 كيلو كالري، حدود 4 گرم قندهاي مختلف، 1/0 گرم چربي و 6/1 گرم فيبر (الياف گياهي) است. ويتامينهاي مهم آن نيز شامل B1، B2، B3، B5، B6، B9 و C بوده و املاحي نظير آهن، منيزيم، روي، كلسيم، پتاسيم و فسفر دارد. البته قندهاي مهم آن شامل گالاكتوز و اينولين است. تركيبات مهم ديگر كنگر شامل اسيدهاي گياهي مختلف، كاروتنوييدها، اسانس، آنزيمهاي مختلف و ترکيب فعال سينارين است.
اين سبزي خواص دارويي نظير خاصيت آنتياکسيداني و کاهندگي کلسترول دارد. بنابراين احتمال بروز سرطان را کاهش مي?دهد، خنثيكننده سموم كبدي و محافظ كبد است و به همين دليل از دانههاي آن داروهايي براي درمان بيماري?هاي كبدي به بازار عرضه شده است. در ضمن، عادت به خوردن آن به هضم غذا کمک کرده و اشتها را افزايش مي?دهد به علاوه حل?کننده سنگ صفرا و برطرفکننده سوءهاضمه است بنابراين کساني که سنگ کيسهصفرا دارند بهتر است اين سبزي را در برنامه غذايي خود بگنجانند.
خوردن برگ کنگر توليد كلسترول در بدن را پايين مي آورد. به همين دليل داروهاي تهيه شده از كنگر را براي امراض قلبي-عروقي و جلوگيري از تصلب شرايين استفاده ميكنند. اثرات ديگر آن شامل كاهش چربي خون، ضددرد، ضدالتهاب، كاهش قندخون و به طور ضعيف ادرارآوري است.
جالب است بدانيد که يكي ديگر از استفادههاي مهم كنگر در توليد پنير است. زيرا اين سبزي با آنزيمهايي كه دارد ميتواند با غلظت يك بر 150 هزار شير را لخته و پنير توليد كند. دانه كنگر نيز حاوي روغني است كه از آن در تهيه صابون، شامپو و پوليشها استفاده ميكنند. به عنوان آخرين خواص نيز بايد گفت که كنگر داراي اثراتي نظير ضد تجمع پلاكتها (رقيقكردن خون)، ضدتهوع، ضدنفخ، خلطآور و مسهل است.