کلیسای پیتر مقدس یا کلیسای پطرس حواری یا کلیسای سن پیر (St. Peter's Basilica) واقع در شهر واتیکان در رم از بزرگ‌ترین کلیساهای جهان است که مربوط به دور رنسانس پسین می‌شود. این کلیسا که به طور کلی توسط دوناتو برامانت ، میکل آنژ ، کارلو مادرنو و برنینی طراحی شده معروف‌ترین اثر معماری رنسانس می‌باشد. زیربنای این کلیسا نزدیک به 200 هزار متر مربع است و حجاری‌ها و مجسمه‌های سقف آن اثر میکل آنژ می‌باشد.

نکته جالب اینکه نقشه هوایی ساختمان‌های کلیسای سن پیرو به شکل یک کلید طراحی شده که نماد کلید بهشت محسوب می‌شود و مجسمه‌های حواریون مسیح نیز به شکل نیم‌دایره‌ای در اطراف در ورودی این کلیسا نصب شده‌است.

بر اساس عقید رایج در کاتولیک این کلیسا محل دفن پیتر مقدس ، یکی از حواریون حضرت مسیح و اولین پاپ است. شواهد تاریخی و عقیده رایج حاکی از این هستند که مقبرۀ پیتر مقدس مستقیماً زیر محراب باسیلیکا قرار دارد. به همین دلیل، تعداد زیادی از پاپ‌ها، از صدر مسیحیت تا کنون، مانند پاپ ژان پل دوم که چند سال پیش فوت کرد، در زیرزمین این کلیسا دفن شده‌اند. از زمان کنستانتین بزرگ، امپراطور روم، کلیسایی در این مکان قرار داشته‌است. ساخت باسیلیکای حاضر، که جایگزین باسیلیکای قدیمی قرن چهارم میلادی شده‌است، از تاریخ ۱۸ آپریل ۱۵۰۶ آغاز شد و در ۱۸ نوامبر ۱۶۲۶ به پایان رسید.

هر ساله بین ۱۵٬۰۰۰ تا بیش از ۸۰٬۰۰۰ نفر برای شرکت در مراسم‌های مختلف ، در میدان سن پیترو (Piazza San Pietro) و یا داخل باسیلیکا جمع می‌شوند.

نمایی از میدان سن پیترو

 

از نظر معماری ، این کلیسا بزرگترین بنای دوران خود محسوب می‌شود. باسیلیکای سن پیترز یکی از چهار باسیلیکای رم است که عنوان باسیلیکای اعظم را دارا می‌باشند. برخلاف تصور رایج، این کلیسا یک کلیسای جامع نیست؛ چرا که محل اقامت پاپ نیست. محل اقامت پاپ (به عنوان اسقف رم) در باسیلیکای سنت جان لاتران قرار دارد.