فراتر از قهوه ترک و ’ آریایی‘ در مورد قهوه ترک، تاریخ آن، اهمیتش در زندگی اجتماعی و همینطور تزئینات قهوه فروشی ها کتاب ها ی فراوانی نوشته شده است. بدون درک کافی از این آشامیدنی ، می توان به سادگی از این جوشانده کم با چشیدن تفاله های آزار دهنده آن نا امید شد. چنانچه یک مسافر بدون آمادگی ( نظیر مارک تواین) ممکن است تصادفاً آن را بجود. چندین کلمه اخطار آمیز برای این چاشنی ساده کافی خواهد بود. نخست. تفاله ها را نباید بلعید، پس قهوه را با احتیاط بنوشید. ثانیاً انتظار چشیدن کافئین را با نخستین جرعه نداشته باشید. قهوه ترک قوی نیست، فقط غلیظ است. ثالثاً به یاد داشته باشید که این نوع قهوه همراهی است که اهمیت ندارد، قهوه تنها بهانه ای برای این موقعیت است که گرد هم آئید. از سوی دیگر، چای منبع اصلی تامین کافئین برای ترک ها است .

ترکها چای را به شیوه خاصی تهیه می کنند، ابتدا چای را در آب جوش دم می کنند و سپس در استکان های ظریف کوچک و شفاف برای نشان دادن رنگ قرمز و انتقال حرارات به دست فرد مورد نظر سرو می کنند. نوشیدن چای دارای آن چنان نقش مهمی در روز کاری است که هر نوع کوتاهی در تامین مداوم چای تازه دم می تواند به نابودی بهره وری در انجام آن کار منجر شود. بر اساس داستان، روزی از روزها یک شیر از باغ وحش آنکارا فرار می کند و به زیر زمین ساختمانی اداری میرود و کارمندان و مدیران را می بلعد. علیرغم اینکه او حتی چند مقام دولتی را نیزمی خورد هیچ کس از این موضوع با خبر نمی شود. البته می گویند به محض اینکه شیر شخص آبدارچی را که مسئول تامین چای تازه دم بوده می خورد ، قوای پلیس متوجه شده و فوراً مداخله می کند.

پارک بدون چای و قهوه در ترکیه غیر قابل تصور است. بنابراین هر منطقه ای که دارای منظره ای زیبا باشد یک چایخانه یا باغ چایی دارد. این مکان ها ممکن است زیر یک درخت رو به روستا ، در یک میدان شهر، بالای تپه ای با منظره شکوهمند، یک دره و یا در یا، در کنار بند، در یک مغازه، کنار جاده ای با منظره ای تماشایی یا کنار آبشاری در جنگل باشد. در میان باغ های چای در استانبول می توان به امیگران در بخش اروپایی، چاملیجا در بخش آناتولی در بوسفور، کافه معروف پیر لوتی، و باغ چای اوسکودار اشاره کرد. اخیرا چایخانه های سنتی به تدریج از کنار سواحل پر توریست حذف شده و جای خود را به رستورانهای فروش نوشیدنیها داده است .

در میان آشامیدنی های قابل ذکر می توان به آب میوه های فوق العاده اشاره کرد. اما شاید جالب ترین نوشیدنی ’بوزا‘ باشد که بطور سنتی در خیابان های هر محله توسط دستفروشان در شب های زمستانی فروخته می شوند. این نوشیدنی غلیظ تخمیری از دانه های گندم ،که با کمی دارچین و مقداری نخود مصرف می شود. در نهایت ’ساحلپ‘ نوشیدنی داغی است که از شیر و پودر ساحلپ درست شده و روی آن دارچین می پاشند. این نوشیدنی علاوه بر طعم خوب برای گلو درد و سرماخوردگی نیز بسیار مفید است.